Forum www.srhpolicjaslaska.fora.pl Strona Główna
Zaloguj Rejestracja Profil Zaloguj się, by sprawdzić wiadomości FAQ Szukaj Użytkownicy Grupy
Oddziały Rezerwy Policji Państwowej

 
To forum jest zablokowane, nie możesz pisać dodawać ani zmieniać na nim czegokolwiek   Ten temat jest zablokowany bez możliwości zmiany postów lub pisania odpowiedzi    Forum www.srhpolicjaslaska.fora.pl Strona Główna -> Korpus Policji w II Rzeczypospolitej (służba i życie prywatne)
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
zomol




Dołączył: 08 Lis 2009
Posty: 2
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/5

Płeć: Mężczyzna

PostWysłany: Nie 23:36, 08 Lis 2009    Temat postu: Oddziały Rezerwy Policji Państwowej

Witam!

Rejstrując sie na nowym Forum wolę "przedstawić się" rozpoczynając dyskusję lub dzieląc się swoją wiedzą. Moje zainteresowania oscylują wokół funkcjonowania i organizacji ale takze historii zwartych oddziałów Policji. Kolekcjonuje też umundurowanie i wyposażenie MO i Policji. Mój "konik" są to czasy już powojenne oraz współczesność, niemniej Oddziały Rezerwy PP także mnie ciekawją. Poniżej wklejam parę informacji jakie udało mi sie na ten temat zdobyć:

Cytat:
Rezerwa Policji Państwowej - 1923-1939

Początkowo przepisy nie przewidywały formowania jednostek przeznaczonych do zwalczania zajść ulicznych, dopiero burzliwe wystąpienia robotników, które jesienią 1923 roku doprowadziły w Krakowie, Tarnowie i Borysławiu doprowadziły do starć zbrojnych z Policją i wojskiem, spowodowały wydanie przez ministra spraw wewnętrznych W. Kiernika 5.12.1923 zarządzenia w którym czytamy" "W związku ze stwierdzoną potrzebą utworzenia Rezerwowych Oddziałów Policji Państwowej, gotowych na wypadek masowego wystąpienia Policji w miejscowościach zagrożonych pod względem bezpieczeństwa, polecam jednocześnie Komendantowi Głównemu Policji Państwowej (...) niezwłocznie oddziały takie sformować na terenie m. st. Warszawy oraz województw: łódzkiego, kieleckiego, lwowskiego, poleskiego, i wileńskiego". Zgodnie z zarządzeniem oddziały rezerwowe miały mieć charakter kompanii szkolnych, odbywających normalne szkolenie niższych funkcjonariuszy Policji Państwowej, a jednocześnie gotowe do działań w każdej chwili. W skład kompanii miało wejść 60 osób, a ze względu na ich szczególny charakter każda miała posiadać całkowity polowy ekwipunek. O ich użyciu do akcji decydował miał Komendant Główny Policji Państwowej (PP), po uzyskaniu jednak aprobaty ministra. W nagłych i wyjątkowych wypadkach kompanie rezerwy mogły przystąpić do akcji na terenie województwa w, którym zostały dyslokowane przez komendantów okręgowych, działających na polecenie wojewodów, jednakże o takim wypadku komendanci okręgowi i wojewodowie byli zobowiązani natychmiast meldować telegraficznie swym przełożonym.

Ponieważ Oddziały Rezerwy powołano tylko w kilku województwach, z innych zaczęły napływać żądania utworzenia analogicznych jednostek. W związku z tym nowy Minister Spraw Wewnętrznych W. Sołtan pismem z 3.01.1924 wyjaśnił, że względy finansowe nie pozwalają na utworzenie w innych województwach Oddziałów Rezerwy, wyrażając jednocześnie zgodę na użycie kompanii rezerwy w województwach sąsiednich.

W ciągu następnych ośmiu lat, głównie wskutek trudności finansowych i ograniczeń etatowych, nie tworzono nowych Oddziałów Rezerwy. Gdy jednak w końcowej fazie wielkiego kryzysu ekonomicznego dochodziło do gwałtownych wystąpień robotniczych i normalne jednostki Policji nie były w stanie skutecznie interweniować, władze przystąpiły do organizowania nowych Oddziałów Rezerwy. Zarządzeniem z 27.09.2932 minister B. Pieracki powołał Rezerwę Szeregowych przy Komendzie Głównej PP w liczbie 120-180 osób siedzibą w Żyrardowie. Rozerwą tą dosponował minister, a przeznaczona była do "specjalnych zadań służby bezpieczeństwa, a w szczególności do czasowego wzmocnienia stanu liczbowego PP w poszczególnych województwach" Była to kompania podzielona na trzy plutony, gotowa w każdej chwili do wystąpienia, szeregowi byli skoszarowani. O jej przeznaczeniu świadczyło uzbrojenie i specjalne wyszkolenie do wali na bagnety, wali wręcz, walk ulicznych itp.

Na szeroką skalę zaczęto formować Oddziały Rezerwy w okresie wielkiego nasilenia wystąpień robotniczych i chłopskich. po 1935 roku/ 17.04.1936 r. ukazał się dekret prezydenta RP w sprawie zmiany przepisów o Policji Państwowej. Zmiana polegała na wprowadzeniu tzw. służby przygotowawczej dla kandydatów do PP, którzy pracowali w charakterze kontraktowych Policjantów. Dekret upoważniał Ministra Spraw Wewn. do używania tych kandydatów do służby w oddziałach specjalnych. Na tej podstawie minister W. Raczkiewicz zarządzeniem z 24.04.1936 r. powołał 5 kompanii Rezerwy Policyjnej, które stanowić miały w terenie "oddziały rezerwowe przeznaczone do specjalnych zadań służby bezpieczeństwa, a w szczególności do samodzielnego prowadzenia akcji dla utrzymania bezpieczeństwa, spokoju i porządku publicznego, we wszystkich tych wypadkach, w których siły miejscowe Policji mogłyby się okazać niewystarczające". O użyciu tych oddziałów decydował minister. Charakterystyczne było ich rozmieszczenie, mianowicie 3 kompanie stacjonowały w Warszawie, jedna w Łodzi, jedna w Częstochowie, a więc w ważnych ośrodkach robotniczych. Kompanie warszawskie (Golędzinów) stanowiły tzw. Grupę Rezerwy Policyjnej. Zarządzeniem z 12.08.1936 minister spraw wewn. powiększył liczbę kompanii rezerwy do siedmiu. Wszystkim nadano kryptonimy literowe i dokonano następującej ich dyslokacji:: kompanie A, B, C - Golędzinów; D- w Częstochowie; E- w Poznaniu, F- we Lwowie; G- w Krakowie. Wszyscy szeregowi rezerwy podlegali skoszarowaniu.

Dość trudny był problem rekrutacji do kompanii rezerwy. Szeregowi otrzymywali tam wprawdzie zakwaterowanie, wyżywienie, ale wynagrodzenie tylko 8 groszy dziennie, plus dodatek 45 zł miesięcznie. Były to warunki o wiele gorsze niż etatowych Policjantów, a wymagano od nich stałej gotowości bojowej i perfekcyjnego przygotowania do wystąpień podczas akcji. Odwołano się więc do sił zbrojnych.

20.04.1936 r. I wiceminister spraw wojskowych gen. Głuchowski wysłał pismo do dowódców okręgów korpusów informujące, że PP przyjmie pewną liczbę podoficerów i szeregowców nadterminowych do służby i polecające przesłać telegraficznie nazwiska ochotników, a następnie wysłać ich na koszt WP do komendy PP m. st. Warszawy. Z biegiem czasu liczba kandydatów z wojska przekraczała możliwość przyjęcia do PP. Ta okoliczność znacznie ułatwiła tworzenie dalszych kompanii rezerwy. W 1937 roku powstała ósma kompania (H) w Gdyni i dziewiąta (I) w Białymstoku. W tym czasie kompanię D z Częstochowy przeniesiono do Herbów Starych. W 1938 roku utworzono dziesiątą kompanię rezerwy w Jarosławiu, w 1939 r. jedenastą w Herbach Starych i dwunastą w Poznaniu przeniesiono 5.03.1939 r. na stałe do Stanisławowa, trzynastą w Białymstoku, przeniesioną 3.04.1939 na stałe do Łucka. Ponadto w 1938 r. utworzono 3 szwadrony Rezerwy Policyjnej, a w 1939 r. utworzono dalsze 2 szwadrony. Oprócz kompanii i szwadronów rezerwy w 1937 r. utworzono przejściową kompanię specjalną w Mostach Wielkich, gdzie mieściła się Szkoła Policyjna.Liczebność poszczególnych kompanii rezerwy była różna, wahała się w granicach 100 osób, np. kompania E w Poznaniu liczyła 80 osób, trzy kompanie w Golędzinowie 320-360 osób. Wszystkie jednostki Rezerwy Policyjnej brały aktywny udział w tłumieniu wystąpień robotniczych, szczególnie podczas wielkich strajków, akcji pierwszomajowych oraz pacyfikacji wsi w okresie strajku chłopskiego. Dla zapewnienia większej skuteczności tych wystąpień minister F. Sławoj-Składkowski zabronił pismem z 27.04.1937 r. dzielenia kompanii podczas akcji na plutony, uważając, że "w akcji przeciwko tłumowi kompania stanowi najniższą jednostkę taktyczną"

tekst pochodzi z książki "Represje
policyjne wobec ruchu robotniczego 1918-1939"


Powyższy tekst należy uzupełnić o informacje na temat wyposażenia jakim posługiwali się Policjanci Oddziałów Rezerwy. Policjanci byli umundurowani w zwykłe mundury Policji Państwowej. W czasie wystąpień przeciwko tłumowi Policjanci byli wyposażani w hełmy, jednak tych zawsze był niedobór. Pierwszymi hełmami używanymi w Oddziałach Rezerwy PP były hełmy francuskie wz.15, pojawiły się one na początku lat 20-tych. Na hełmach tych zazwyczaj mocowano metalowe orły państwowe, jednak były też hełmy niemieckie bez emblematu orła. Później pojawiły się hełmy niemieckie i nieznacznie się różniące - hełmy austryjackie wz. 17. Zazwyczaj z przodu umieszczany był dużych rozmiarów orzeł państwowy. Hełmy te były koloru czarnego lub ciemnogranatowego Po uruchomieniu produkcji polskich hełmów wz. 31 PP przyjęła również ten tym hełmów i w przyszłości zamierzała zastąpić nimi całkowicie hełmy niemieckie i austryjackie. Oddziały Rezerwy PP posiadały także metalowe pancerze chroniące tors i metalowe tarcze. Jednak było tego zaledwie 450 sztuk. Do rozpraszania manifestacji Funkcjonariusze używali gumowych pałek, a także kolb karabinów, bagnetów, oraz ostrej amunicji. Co ciekawe - w Warszawie Oddziały Rezerwy posiadały armatkę wodną produkowaną przez zakłady "Ursus". W tamtym czasie pojazd ten nazywano "tankiem wodnym", spotyka się także określenie "wóz-hydrant", natomiast w żargonie warszawiaków pojazd ten to "kaczka".

Na razie nie mogę wklejać fotografii - gdy miną 24 godziny od rejstracji - wrzucę pare zdjęć Rezerwy PP.


Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Wyświetl posty z ostatnich:   
To forum jest zablokowane, nie możesz pisać dodawać ani zmieniać na nim czegokolwiek   Ten temat jest zablokowany bez możliwości zmiany postów lub pisania odpowiedzi    Forum www.srhpolicjaslaska.fora.pl Strona Główna -> Korpus Policji w II Rzeczypospolitej (służba i życie prywatne) Wszystkie czasy w strefie EET (Europa)
Strona 1 z 1

 
Skocz do:  
Możesz pisać nowe tematy
Możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach


fora.pl - załóż własne forum dyskusyjne za darmo
Powered by phpBB © 2001, 2002 phpBB Group, Theme by GhostNr1